Καλημέρα, bonjour, buongiorno, buenos dias, good morning !!!
Καλημέρα, buenos dias, bonjour, buongiorno,, good morning gooden tag, morgen!!!
Ο πλέον συνήθης ελληνικός χαιρετισμός που απευθύνεται κυρίως σε πρωινές συναντήσεις. Η λέξη αποτελεί σύμπτυξη των λέξεων καλή + ημέρα.
Στις ελληνικές εκφράσεις η καλημέρα αποδίδεται και ως ουσιαστικό, π.χ. "του έκοψε την που λέγεται σε περιπτώσεις δημιουργίας ψυχρότητας μέχρι έχθρας. Γραμματικά απαντάται ως ρήμα: καλημερίζω και ως ουσιαστικό: καλημέρισμα ή καλημερούδια. Λαογραφία: Στα μέσα του 20ου αιώνα ονομάζονταν επίσης όλοι εκείνοι οι καθρέφτες που έφεραν τη λέξη ζωγραφισμένη επ΄ αυτών πλαισιωμένη με άνθη ή αγγελάκια, ενώ ως ευχή "καλημέρα" λέγονταν τα "Κάλαντα" Θεοφανείων. Για συναντήσεις σε άλλες ώρες της ημέρας χρησιμοποιούνται οι χαιρετισμοί "Καλησπέρα "Καληνύχτα, χαίρετε. Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

...ήρθε η ώρα για την μεγάλη Ανατροπή της νεοφιλελεύθερης πολιτικής....

Click to get cool Animations for your MySpace profile

Παρασκευή 25 Νοεμβρίου 2011

Έρευνα της VPRC για το περιοδικό Επίκαιρα: Σε άνοδο είναι οι Αριστερές και Προοδευτικές δυνάμεις με ποσοστό 33,5% εμπρός σύντροφοι ήρθεν η ώρα που λέει και ο Τζιμάκος



Δημοσιεύτηκε: 16/11/2011



Άλμα των Αριστερών και προοδευτικών δυνάμεων άντε παιδιά και κυβέρνηση με την προοπτική βέβαια της ΕΝΩΜΕΝΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ, δείτε τα ποσοστά... είμαστε αισιόδοξοι ότι κάτι θα γίνει και θα χαμογελάσει ο ελληνικός λαός 

Το ΚΚΕ φθάνει το 12,5% + ο ΣΥΡΙΖΑ το 10% + οι Οικολόγοι Πράσινοι το 2% +
η Δημοκρατική Αριστερά εκτινάσσεται στο 6,5% + ΑΝΤΑΡΣΙΑ στο 0,5% + το Άρμα Πολιτών στο 2%   ΣΥΝΟΛΟ = 33,5%


Στις  13,5 μονάδες της ΝΔ  πάνω από το ΠΑΣΟΚ καταγράφει δημοσκόπηση της VPRC για το περιοδικό «Επίκαιρα». Τα δύο κόμματα εξουσίας μαζί, έχουν «οροφή» το 50,5% των ερωτηθέντων. Στο 60% καταγράφεται η ικανοποίηση για την επιλογή του Λ. Παπαδήμου στη θέση του πρωθυπουργού, ενώ δυσαρεστημένο δηλώνει το 27% των ερωτηθέντων.
Στην πρόθεση ψήφου, η Ν.Δ λαμβάνει 32% και το ΠΑΣΟΚ 18,5%. Το ΚΚΕ φθάνει το 12,5%, ο ΛΑΟΣ το 7%, ο ΣΥΡΙΖΑ το 10%, οι Οικολόγοι Πράσινοι το 2%, η Δημοκρατική Αριστερά εκτινάσσεται στο 6,5%, η ΑΝΤΑΡΣΙΑ στο 0,5%, η Χρυσή Αυγή στο 1%, το Άρμα Πολιτών στο 2%, ενώ άλλο κόμμα ψηφίζει το 4,5%...

Δευτέρα 14 Νοεμβρίου 2011

ΔΩΔΕΚΑΗΜΕΡΟ ΔΩΡΕΑΝ ΤΕΧΝΗΣ ΣΤΟ ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΜΜΕΝΟ ΘΕΑΤΡΟ ΣΤΟΥ ΨΥΡΡΗ



Εμπρός για κατάληψη!

Παρασκευή 7 το απόγευμα. Η γειτονιά του Ψυρρή, στην άλλοτε κοσμοπλημμυρισμένη, ειδικά τέτοια ημέρα, πλατεία των Αγ. Αναργύρων, είναι βουβή. Τα περισσότερα νυχτομάγαζα που αλλοίωναν το χαρακτήρα της περιοχής έχουν βάλει λουκέτο.
Από το 2006 έως την περασμένη Παρασκευή, όταν οι «Κινηματο-γραφιστές στην ομίχλη» το κατέλαβαν ειρηνικά, το θέατρο «Εμπρός», ιδιοκτησίας του υπουργείου Πολιτισμού, παρέμενε κλειστό§Ζωντανεμένο ξανά το μπαρ τού «Εμπρός» από καλλιτέχνες όλων των τεχνώνΑπό το 2006 έως την περασμένη Παρασκευή, όταν οι «Κινηματο-γραφιστές στην ομίχλη» το κατέλαβαν ειρηνικά, το θέατρο «Εμπρός», ιδιοκτησίας του υπουργείου Πολιτισμού, παρέμενε κλειστό§Ζωντανεμένο ξανά το μπαρ τού «Εμπρός» από καλλιτέχνες όλων των τεχνώνΤο θέατρο «Εμπρός» όμως, «στολισμένο» πλέον σε κάθε σπιθαμή του με γκράφιτι, είναι φωτισμένο. Μοιάζει με φάρο μες στη σκοτεινιά. Περνώντας το κατώφλι του το βλέπεις κατακλυσμένο από ηθοποιούς, σκηνοθέτες, χορογράφους και αρχιτέκτονες. Από το 2006 το κτήριο-ιδιοκτησία του υπουργείου Πολιτισμού παρέμενε κλειστό. Το θέατρο που τελευταίος κράτησε ο μακαρίτης Τάσος Μπαντής ρήμαζε.
Ωσπου την Παρασκευή η Κίνηση Μαβίλη, οι νέες υπερκινητικές θεατρικές ομάδες που έχουν καταγραφεί ως οι Κινηματογραφιστές στην Ομίχλη του θεάτρου, έκαναν μια ειρηνική κατάληψη του κτηρίου, οργανώνοντας ένα συναρπαστικό πιλοτικό δωδεκαήμερο, γεμάτο πρωτότυπες δράσεις που συσπειρώνουν από τον Δημήτρη Παπαϊωάννου και την Εύα Στεφανή μέχρι τους Electrobalcana και την κολεκτίβα αρχιτεκτόνων Encounter Athens. Με ανοικτά μαθήματα, αγώνες λόγου, παραστάσεις-υβρίδια, εικαστικές παρεμβάσεις και ολοήμερες performances που θα ζωντανεύουν από το πρωί ώς το βράδυ και το κτήριο και τη γειτονιά.
Οπως εξήγησαν την Παρασκευή οι «ηθικοί αυτουργοί» αυτής της διακαλλιτεχνικής μάζωξης, οι Ανέστης Αζάς, Γκίγκη Αργυροπούλου, Κώστας Κουτσουλέλος, Γεωργία Μαυραγάνη, Βασίλης Νούλας και Αργυρώ Χιώτη, η επαναλειτουργία του θεάτρου είναι ένα ανοικτό στοίχημα με «ίδια μέσα». Στο μανιφέστο που ανέγνωσαν εξήγησαν ότι η δράση «υπαγορεύεται από την απουσία ενός χώρου για τις παραστατικές τέχνες που να προτείνει νέα μοντέλα δημιουργίας, έρευνας και ανταλλαγής, απεγκλωβισμένου από τις αναγκαιότητες της αγοράς».
Χωρίς νοίκι και εισιτήριο
Αυτό είναι κι ένα κομβικό σημείο της δράσης. Δεν επιτρέπεται οιαδήποτε διακίνηση χρήματος το 12ήμερο. Οι καλλιτεχνικές ομάδες αλλά και το κοινό θα μετέχουν εντελώς δωρεάν. Χωρίς ενοίκια, χωρίς εισιτήρια. «Αποκλείουμε κατ' αρχάς την όποια χρηματική συναλλαγή. Διεκδικούμε ένα νέο μοντέλο λειτουργίας. Δεν κάνουμε έναν ακόμη χώρο για τις παραστάσεις της σεζόν», διακηρύσσει η Κίνηση Μαβίλη, «χτυπώντας» στη ρίζα το υπάρχον ληστρικό καθεστώς ενοικίασης χώρων. Απώτερος στόχος τους είναι η «συλλογική παραγωγή μιας κοινότητας συνάντησης και ανταλλαγής, που να συνομιλεί με το σύγχρονο μεταβαλλόμενο τοπίο».
Μπαίνοντας στο κτήριο, έκαναν καταγραφή του υλικού που βρήκαν, το οποίο θα διαφυλάξουν, ενώ έβαλαν και μηχανικούς να ελέγξουν τη στατικότητά του. Στατικά, μόνο το ισόγειο είναι ασφαλές. Ο άνω όροφος έχει σφραγιστεί.
Η Κίνηση Μαβίλη έχει ήδη ζητήσει από το ΥΠΠΟΤ να της παραχωρηθεί το συγκεκριμένο κτήριο που ούτως ή άλλως ρημάζει. Το ΥΠΠΟΤ δεν απάντησε, αλλά αρκέστηκε να πει ότι «για πρακτικούς λόγους δεν μπορεί να ασχοληθεί με το κτήριο». Δεν απάντησε ούτε τώρα που του ανακοινώθηκε -όπως και στο Δήμο Αθηναίων- η ειρηνική 12ήμερη κατάληψη.
«Το μεγάλο ζητούμενο σ' αυτή τη δύσκολη συγκυρία είναι να μας παραχωρηθεί ο χώρος επισήμως από την πολιτεία για να δημιουργηθεί μια πειραματική εστία Αθήνας που θα λειτουργεί εναλλακτικά από τις ισχύουσες συνθήκες ιδιωτικής παραγωγής», υποστήριξε ο Αζάς. «Μετά τις περικοπές στη χρηματοδότηση του πολιτισμού» θεωρεί απαραίτητη την «πυροδότηση δράσεων για εναλλακτικές μορφές αλληλοστήριξης». Αυτές που σιγά σιγά ιδίοις εξόδοις μπορούν να αποκαταστήσουν ακόμη και το διατηρητέο κτήριο που έχει αφεθεί από το Δημόσιο στη μοίρα του.
Live και αρχιτεκτονική
Οσον αφορά το πρόγραμμα του 12ημέρου, είναι πρωτότυπο και συναρπαστικό. Στη μεσημεριανή ζώνη «Live αρχείο», δημιουργοί, όπως ο Δημήτρης Παπαϊωάννου (την Τετάρτη στις 3 μ.μ.), θα παρουσιάσουν ένα προηγούμενο έργο τους μέσω αρχειακού υλικού. Μάλιστα, ο εθνικός «τελετάρχης» θα θυμηθεί τις περίφημες εποχές που και ο ίδιος δημιουργούσε σε καθεστώς κατάληψης. Και η κολεκτίβα αρχιτεκτόνων Encounter Athens θα μιλήσει για μοντέλα κατάληψης κατοικιών. Τρία «Αυτογκόλ», όπως ονομάζονται οι υβριδικές παραστάσεις μικρής διάρκειας, θα μπαίνουν και τις 12 βραδιές, μεταξύ άλλων, από τους Ακύλλα Καραζήση, Ζάφο Ξαγοράρη, το Θέατρο του Πανικού, την ομάδα Yelp. Το ανοικτό κάλεσμα για συμμετοχή στα «Αυτογκόλ» συνεχίζεται.
Στις «One day residency» ένας εικαστικός θα επεμβαίνει κάθε ημέρα στο θέατρο με τον τρόπο που επιθυμεί, ενώ οι «Μέρες Χάους» θα είναι ολοήμερες performances που θα ενεργοποιούν και το κτήριο και τη γειτονιά. Στις «Αρχές Πρόβας» οι Blitz, ο Γιάννης Λεοντάρης, ο Δημήτρης Καρατζάς κ.ά. θα παρουσιάσουν μεθοδολογίες πρόβας. Στα ανοικτά μαθήματα αρχιτεκτονικής, ψυχανάλυσης, θεωρίας του κινηματογράφου, θεωρίας των παραστατικών τεχνών κ.ά. θα διδάξουν από την Πέπη Ρηγοπούλου μέχρι την Εύα Στεφανή.
Θα προβληθούν επίσης home video, ενώ θα διεξάγονται ανοικτοί διάλογοι και αγώνες λόγου.
Θα συνεχιστεί στο «Εμπρός» και η συζήτηση για το νομοσχέδιο για το θέατρο που ξεκίνησε η Κίνηση Μαβίλη, ενώ την τελευταία ημέρα (23 του μήνα) θα συζητηθούν οι προοπτικές του πιλοτικού 12ημέρου. Διότι κανείς δεν γνωρίζει τι θα συμβεί μετά το πέρας του. «Η εμπειρία αυτών των ημερών θα δείξει και το δρόμο», υποστηρίζει ο Αζάς.
**Το αναλυτικό πρόγραμμα του 12ημέρου στο «Εμπρός» στη διεύθυνση www.kinisimavili.blogspot.com

Τετάρτη 9 Νοεμβρίου 2011

ΖΗΤΕΙΤΑΙ ΑΓΑΠΗ




Ζητείται Αγάπη σε έναν κόσμο που όλοι λένε ότι με αγαπούν.
“Σας αγαπώ” φωνάζουν οι τραγουδιστές από τις πίστες.
Κι εγώ στο πλήθος που τους αποθεώνει κάτω από το φως των προβολέων. Αυτοί οι λαμπεροί πολύχρωμοι άνθρωποι μου λένε “σ'αγαπώ”. Σε εμένα, το μικρό ανθρωπάκο. Πόσο με γεμίζει αυτό! Και όχι μόνο εμένα, αλλά και τα παιδιά μου. Έχουν τα πόστερ τους στα δωμάτιά τους. Πληρώνω και κάνω χρυσά τα cd τους και τους ίδιους. Χαλάλι τους! Δεν τους τυφλώνει ο πλούτος. Πάλι μας φωνάζουν “σας αγαπώ”. Τι όμορφα που είναι να σε αγαπούν!

Σπουδαία μεταγραφή έγινε πάλι φέτος. Εκατομμύρια πήρε ο νέος παιχταράς. Μπαίνει στο γήπεδο, στρέφεται προς εμάς τους μικρούς της εξέδρας και, ναι! Μας  χαιρετά κρατώντας την καρδιά του. Μα είναι φανερό, με αγαπά!
Με την ομάδα ταυτίζομαι. Ίσως μαζί της πάρω το χαμένο πρωτάθλημα της ζωής μου.

Όλοι με αγαπούν στον τόπο μου. Αθλητές, καλλιτέχνες, συγγραφείς, πολιτικοί.. Όλοι με αγαπούν! Κι εγώ χειροκροτώ, χειροκροτώ... και όσο χειροκροτώ τόσο πιο πολύ με αγαπούν!

Βέβαια.. δεν ξέρουν ούτε το όνομά μου. Αν διψάσω δεν μου δίνει κανείς τους ένα ποτήρι νερό. Αν αρρωστήσω δεν είναι κανείς τους πάνω από το κρεβάτι μου. Και αν πεθάνω δεν θα το μάθουν καν...
Είναι αυτό Αγάπη; Δεν ξέρω.. δεν ξέρω..
Μάλλον κι αυτοί δεν ξέρουν... δεν ξέρουν..

Έμαθαν, μάθαμε.. ότι Αγάπη είναι το “σ'αγαπώ”. Ενώ τι είναι το “σ'αγαπώ” ε;
Μια επιταγή! Τη στιγμή που τη λαμβάνεις νιώθεις τόσο ευλογημένα!
Έρχεται όμως μπροστά η μέρα της ανάγκης και τότε... διαπιστώνεις ότι η επιταγή Αγάπης είναι .. ακάλυπτη!
Μου την έδωσαν με ευκολία... Ίσως για να με ελκύσουν στον κόσμο τους, ίσως για να με εκμεταλλευτούν, ίσως πάλι επειδή και οι ίδιοι τέτοιες επιταγές λαμβάνουν και δεν ξέρουν πώς είναι οι γνήσιες...
Γιατί, γιατί;
Πού είναι τώρα το στοργικό χάδι; Πού είναι το φιλικό χτύπημα στον ώμο; Πού είναι έστω μια απλή επανάληψη του “σ'αγαπώ” τώρα που το χρειάζομαι;
ΚΑΝΕΙΣ δεν με ξέρει τώρα.. Όταν μείνω στο σκοτεινό δωμάτιο της ανάγκης, τότε καταλαβαίνω ότι στην πραγματικότητα δεν με αγαπούν. Λένε, αλλά δεν πράττουν.

Θέλω λίγο να σταθώ. Να ρίξω μια ματιά έξω από την Ιερουσαλήμ, έξω από τους ξέφρενους ρυθμούς της καθημερινότητάς μου. Λίγο έξω από τα ΜΜΕ, έξω από όσα επιβάλλονται στο ημερήσιο πρόγραμμα.
Λίγο να ξαποστάσω από το ατελείωτο τρέξιμο!
Έτρεξα διότι έτσι μου επέβαλε ο καταναλωτισμός μου, τον οποίο επιδέξια μπόλιασε στο αίμα μου το θηρίο-μάρκετινγκ. Αυτοί που με “αγαπούν” όχι μόνο δεν με φύλαξαν από το θηρίο, αλλά με τη βοήθειά του, δάγκωσαν κι εκείνοι τις πληγές μου. Τρέχω να αποδώσω τον καρπό των μόχθων μου σε αυτό το θηρίο κι αυτοί που με αγαπούν δροσίζονται στη σκιά του.

Μια στάση, μια στάση... Λίγο έξω από την Ιερουσαλήμ. Εκεί στην ησυχία της ερημιάς.. Τώρα βλέπω ότι έτρεξα τόσο, τα χρόνια πέρασαν και, να... ξεπέρασα και άφησα πίσω τον εαυτό μου!

Οι επιταγές των “σ'αγαπώ” δεν έχουν αντίκρυσμα... Είπαν, αλλά δεν Πράττουν!

Εκεί θα σταθώ για λίγο.. Στην ησυχία της ερημιάς, λίγο έξω από την Ιερουσαλήμ.
Η ματιά μου πέφτει σε κάτι ξεχασμένο. Κάτι που είναι μακριά από χρωματιστούς προβολείς, εκτός των τειχών.
Στο Γολγοθά. Εκεί ψηλά στο Σταυρό.. Τόσο ψηλά ώστε να φαίνεται στην Ιερουσαλήμ, αλλά τόσο έξω από αυτήν, ώστε να συστήνεται χωρίς να επιβάλλεται...
Μια Πράξη Αγάπης κρέμεται στο Σταυρό... Μια Πράξη Αγάπης χωρίς άκαρπα λόγια.
Όχι μια επιταγή, αλλά ζεστό ρευστό! Τόσο ζεστό και τόσο ρευστό, όσο το Αίμα που ρέει απ' τις πληγές Του.

Ζητούσα κάποιον με Αγάπη στο πολύχρωμο και θορυβώδη κόσμο, αλλά η ίδια η Αγάπη είναι ταπεινή, ήσυχη, άβαφη.. Τη σταυρώσαμε, τη σκοτώσαμε και την αφήσαμε έξω από τη ζωή μας.

Τα καλά νέα όμως είναι ότι αναστήθηκε!
Η Αγάπη δεν μένει ανάμεσα στους νεκρούς. Είναι ζωντανή!
Στρέψε το βλέμμα σου ψηλά και, ατένισε προς Αυτόν που δεν θα προδώσει τις προσδοκίες σου...
Ματθαίος Πέκος
MatthewPekos@gmail.com

Λάδων, μυθολογικές αναφορές


Ας μιλήσουμε λίγο και για την Μυθολογία της περιοχής...

Τόπος όπου δολοφονείται ο Λεύκιππος, γιος του βασιλιά Οινομάου της Πίσας, από τη Δάφνη και τη συνοδεία της, όταν ανακάλυψαν την ώρα που έκαναν μπάνιο ότι στην πραγματικότητα ήταν άντρας και όχι γυναίκα, όπως προσποιούνταν. Ο Λεύκιππος ήταν τρελά ερωτευμένος με τη Δάφνη, όμως, καθώς εκείνη απέφευγε συστηματικά τη συναναστροφή των αντρών, παραιτείται από το σκοπό του να την κάνει γυναίκα του. Επινοεί όμως ένα τέχνασμα ώστε να μπορεί τουλάχιστον να βρίσκεται κοντά της: πλέκει κοτσίδα τα μακριά μαλλιά του, που τα άφηνε να μακρύνουν για να τα προσφέρει στον ποταμό Αλφειό, ντύνεται σαν παρθένα και παρουσιάζεται στη Δάφνη ως κόρη του Οινόμαου και την παρακαλεί να την αφήσει να κυνηγά μαζί της. Ανάμεσα στον Λέυκιππο και τη νεαρή αναπτύσσεται μια μεγάλη φιλία, που σύντομα θα ξυπνήσει τη ζήλια του Απόλλωνα. Ο θεός, θέλοντας να εκδικηθεί, εμφυσεί στις νέες την ξαφνική επιθυμία να κάνουν μπάνιο στον ποταμό κι εκείνες, υποχρεώνοντας τον διστακτικό Λέυκιππο να γδυθεί, ανακαλύπτουν ότι πρόκειται για άντρα και τον σκοτώνουν με τα βέλη και τα στιλέτα τους.

Πηγή: Πέδρο Ολάγια, Μυθολογικός Άτλας της Ελλάδας, ROAD Εκδόσεις Α.Ε., Ιανουάριος 2003

Σημ 1: Σύμφωνα με άλλη εκδοχή, η Δάφνη, κόρη του Πηνειού (της Θεσσαλίας), παρακάλεσε τον πατέρα της να την μεταμορφώσει στο ομώνυμο φυτό μη θέλοντας να υποκύψει στον έρωτα του θεού Απόλλωνα που την κυνηγούσε στις όχθες του ποταμού πατέρα της.
Σημ 2: Από αυτή τη Δάφνη (κόρη του Πηνειού ή του Αμύκλα ή του βασιλιά Λάδωνα) πήρε το όνομά του και το παραλαδώνειο χωριό Δάφνη Καλαβρύτων που βρίσκεται στα σύνορα των νομών Αχαϊας και Αρκαδίας.


Ο Λάδωνας βρίσκεται στην Αρκαδία και δροσίζει και δίνει ζωή κυρίωςστην επαρχία της Γορτυνίας. Στην επαρχία μας! Είναι ένα ποτάμι μοναδικό! Τα νερά του κυλάνε τόσο όμορφα και αισθησιακά, όπως ρέουν στα αυτιά μας τα λόγια ενός ερωτικού ποιήματος! Πραγματικά, όποιος ακολουθήσει την πορεία του ποταμού θα μείνει εκστασιασμένος από την ομορφιά της φύσης που την πλαισιώνει. Τόσο πρίν, όσο και μετά τη λίμνη το ποτάμι είναι μαγευτικό. Δέντρα, κυρίως πλατάνια, το στεφανώνουν και κάνουν το τοπίο ιδανικό για περιπάτους και εφηβικές εξορμήσεις. Είμαστε όλοι παιδιά και ο Λάδωνας μας δίνει την ευκαιρία να βγάλουμε το παιδικό κομμάτι τουεαυτού μας στην επιφάνεια. Παράλληλα μένουμε ενήλικοι για να κατανοήσουμε την ομορφιά της περιοχής.
Ελάτε όλοι στο Λάδωνα για να απολαύσουμε περιπάτους, παιχνίδια, ηρεμία, παιδικότητα και άρωμα ελληνικής φύσης!


Αναρτήθηκε από gortynios

Πέμπτη 3 Νοεμβρίου 2011

Παρθενώνας και Σαντορίνη συγκαταλέγονται στη λίστα με τις 43 καλύτερες ταξιδιωτικές προτάσεις, που δημοσίευσε το αμερικανικό περιοδικό Smithsonian



Παρθενώνας και Σαντορίνη 

 Σύμφωνα με το άρθρο, που φέρει τον τίτλο «43 τόποι που πρέπει να δεις πριν πεθάνεις», οι λάτρεις των ταξιδιών και τηςπεριπέτειας δεν θα πρέπει να χάσουν προορισμούς, όπως οι Πυραμίδες τηςΓκίζας, η Έφεσος, η Κόστα Ρίκα, ταΝησιά Γκαλαμπάγκος, το Μάτσου Πίτσου, αλλά και ο Παρθενώνας και η Σαντορίνη.

Για τον Παρθενώνα, τον Ναό της Αθηνάς, που στέκεται αγέρωχος για περισσότερα από 2.400 χρόνια, το περιοδικό δημοσιεύει αρκετές πληροφορίες, όπως ότι το κτίριο, που αρχικά έφερε ζωντανά χρώματα του κόκκινου, του πράσινου και του μπλε, παρέμενε σχεδόν ανέπαφο έως την πολιορκία του Μοροζίνι το 1687, όταν ανατινάχθηκε από βόμβα των Ενετών, καταστρέφοντας μεγάλο μέρος του. 
Το άρθρο αναφέρει, επίσης, την τεράστια προσπάθεια αναστήλωσης, στην οποία έχει προχωρήσει η ελληνική κυβέρνηση, που περιλαμβάνει ακόμα και τη χρήση μαρμάρων από το λατομείο εξόρυξης του αρχαίου υλικού. Φυσικά, δεν παρέλειψε να αναφερθεί στα Μάρμαρα του Παρθενώνα, αυτά που αφαίρεσε ο Άγγλος Λόρδος Έλγιν από το μνημείο μεταξύ 1801 και 1803, πουλώντας τα στο Βρετανικό Μουσείο, όπου παραμένουν έως σήμερα. Μιλάειγια τον αρχιτέκτονα Μπερνάρ Τσουμί, έναν από τους σχεδιαστές του Νέου Μουσείου Ακρόπολης και της αίθουσας του Παρθενώνα, όπου βρίσκονται όλατα γλυπτά του μνημείου, που σώζονται στην Αθήνα. Αναφέρει μάλιστα και δήλωση, που έκανε πρόσφατα ο ίδιος, σύμφωνα την οποία ελπίδα του είναι η επανένωση των Μαρμάρων σε ένα ενιαίο μέρος, ώστε ο κόσμος να μπορεί να μάθει όλη την ιστορία. 
Όσο για την Σαντορίνη ο συντάκτης του άρθρου αναφέρει χαρακτηριστικά: «Ήταν σαν να βρισκόμουν σκαρφαλωμένος στην άκρη του κόσμου» ενώ προσθέτει ότι η μοναδική γεωγραφία και η άγρια ομορφιά του είναι ικανά στοιχεία για να ξεσηκώσουν ακόμα και τον πιο απαιτητικό επισκέπτη, ενώ η θέα στον βαθύ κόλπο της, που σχηματίστηκε από την έκρηξη του ηφαιστείου πριν από περίπου 3.600 χρόνια, «σου κόβει την ανάσα», γράφει χαρακτηριστικά. 
Αναφέρει ακόμη την εντύπωση που έκανε το νησί στον Βρετανό συγγραφέα Λόρενς Ντάρελ, ο οποίος πέρασε τα παιδικά του χρόνια στην Ελλάδα. «Δεν είναι καθόλου παράξενο που υπάρχουν ελάχιστες -αν υπάρχουν- καλές περιγραφές της Σαντορίνης: Η πραγματικότητα είναι τόσο εντυπωσιακή που η πεζογραφία και η ποίηση αναγκάζονται να υποχωρήσουν μπροστά της», γράφει στα «Ελληνικά Νησιά» του. 
Το άρθρο κάνει λόγο και για την καταπληκτική κουζίνα του νησιού, μνημονεύοντας τα τοματίνια, τη φάβα, τις καρυδόπιτες, το γιαούρτι με μέλι και -κυρίως- το μοναδικό κρασί που παράγουν τα ηφαιστειογενή εδάφη του. Όσο για τις παρθένες παραλίες της Σαντορίνης, μόνο καλά λόγια έχει να πει. Δίνει, ωστόσο, δύο συμβουλές για τις μαύρες αμμουδιές, που απορροφούν τη θερμότητα του ήλιου: χοντρές πετσέτες και, φυσικά, σανδάλια. 
Ο συγγραφέας του άρθρου δεν λησμονεί βέβαια τη Οία, με την τέλεια ασβεστωμένη αρχιτεκτονική της, τις βίλες των εμπόρων του 19ου αιώνα, τις γραφικές εκκλησίες με τους μπλε θόλους, τις γκαλερί και τα μικρά μαγαζιά, όπου μπορεί κανείς να βρει χειροποίητα ρούχα, ασημένια βραχιόλια και αποξηραμένα βότανα, μαζεμένα από την περιοχή. 
Το άρθρο αναφέρεται και στο Ακρωτήρι, έναν από τους σημαντικότερους αρχαιολογικούς χώρους της Μεσογείου, όπου βρίσκονται τα ερείπια του προϊστορικού οικισμού, που διατηρήθηκε -όπως και η Πομπηία- επειδή καλύφθηκε από την τέφρα της ηφαιστειακής έκρηξης. Σύμφωνα μετους αρχαιολόγους, η απουσία ανθρώπινων σκελετών μαρτυρά ότι οι κάτοικοι έφυγαν νωρίτερα, πιθανόν λόγω κάποιων προειδοποιητικών σεισμών. 
«Το πιο εντυπωσιακό ωστόσο χαρακτηριστικό της Σαντορίνης είναι η ηρεμία που αποπνέει», καταλήγει το άρθρο. Ο καθαρός αέρα και τα ήσυχα δρομάκια της Οίας, ο ήχος από τις καμπάνες των εκκλησιών, οι μαυροντυμένες ηλικιωμένες γυναίκες που κάθονται στις εξώπορτες των σπιτιών και οι κότες που κακαρίζουν στους κήπους της κουζίνας, δίνουν την αίσθηση ότι η Σαντορίνη είναι από ταλίγα μέρη στον κόσμο, όπου ο χρόνος έχει σταματήσει, ένας σπάνιος τόποςγια να επισκεφτεί κανείς.
(ΑΠΕ-ΜΠΕ 
ΤΟ ΒΗΜΑ-7-8-011)