Σύμφωνα με το άρθρο, που φέρει τον τίτλο «43 τόποι που πρέπει να δεις πριν πεθάνεις», οι λάτρεις των ταξιδιών και τηςπεριπέτειας δεν θα πρέπει να χάσουν προορισμούς, όπως οι Πυραμίδες τηςΓκίζας, η Έφεσος, η Κόστα Ρίκα, ταΝησιά Γκαλαμπάγκος, το Μάτσου Πίτσου, αλλά και ο Παρθενώνας και η Σαντορίνη.
Για τον Παρθενώνα, τον Ναό της Αθηνάς, που στέκεται αγέρωχος για περισσότερα από 2.400 χρόνια, το περιοδικό δημοσιεύει αρκετές πληροφορίες, όπως ότι το κτίριο, που αρχικά έφερε ζωντανά χρώματα του κόκκινου, του πράσινου και του μπλε, παρέμενε σχεδόν ανέπαφο έως την πολιορκία του Μοροζίνι το 1687, όταν ανατινάχθηκε από βόμβα των Ενετών, καταστρέφοντας μεγάλο μέρος του.
Το άρθρο αναφέρει, επίσης, την τεράστια προσπάθεια αναστήλωσης, στην οποία έχει προχωρήσει η ελληνική κυβέρνηση, που περιλαμβάνει ακόμα και τη χρήση μαρμάρων από το λατομείο εξόρυξης του αρχαίου υλικού. Φυσικά, δεν παρέλειψε να αναφερθεί στα Μάρμαρα του Παρθενώνα, αυτά που αφαίρεσε ο Άγγλος Λόρδος Έλγιν από το μνημείο μεταξύ 1801 και 1803, πουλώντας τα στο Βρετανικό Μουσείο, όπου παραμένουν έως σήμερα. Μιλάειγια τον αρχιτέκτονα Μπερνάρ Τσουμί, έναν από τους σχεδιαστές του Νέου Μουσείου Ακρόπολης και της αίθουσας του Παρθενώνα, όπου βρίσκονται όλατα γλυπτά του μνημείου, που σώζονται στην Αθήνα. Αναφέρει μάλιστα και δήλωση, που έκανε πρόσφατα ο ίδιος, σύμφωνα την οποία ελπίδα του είναι η επανένωση των Μαρμάρων σε ένα ενιαίο μέρος, ώστε ο κόσμος να μπορεί να μάθει όλη την ιστορία.
Όσο για την Σαντορίνη ο συντάκτης του άρθρου αναφέρει χαρακτηριστικά: «Ήταν σαν να βρισκόμουν σκαρφαλωμένος στην άκρη του κόσμου» ενώ προσθέτει ότι η μοναδική γεωγραφία και η άγρια ομορφιά του είναι ικανά στοιχεία για να ξεσηκώσουν ακόμα και τον πιο απαιτητικό επισκέπτη, ενώ η θέα στον βαθύ κόλπο της, που σχηματίστηκε από την έκρηξη του ηφαιστείου πριν από περίπου 3.600 χρόνια, «σου κόβει την ανάσα», γράφει χαρακτηριστικά.
Αναφέρει ακόμη την εντύπωση που έκανε το νησί στον Βρετανό συγγραφέα Λόρενς Ντάρελ, ο οποίος πέρασε τα παιδικά του χρόνια στην Ελλάδα. «Δεν είναι καθόλου παράξενο που υπάρχουν ελάχιστες -αν υπάρχουν- καλές περιγραφές της Σαντορίνης: Η πραγματικότητα είναι τόσο εντυπωσιακή που η πεζογραφία και η ποίηση αναγκάζονται να υποχωρήσουν μπροστά της», γράφει στα «Ελληνικά Νησιά» του.
Το άρθρο κάνει λόγο και για την καταπληκτική κουζίνα του νησιού, μνημονεύοντας τα τοματίνια, τη φάβα, τις καρυδόπιτες, το γιαούρτι με μέλι και -κυρίως- το μοναδικό κρασί που παράγουν τα ηφαιστειογενή εδάφη του. Όσο για τις παρθένες παραλίες της Σαντορίνης, μόνο καλά λόγια έχει να πει. Δίνει, ωστόσο, δύο συμβουλές για τις μαύρες αμμουδιές, που απορροφούν τη θερμότητα του ήλιου: χοντρές πετσέτες και, φυσικά, σανδάλια.
Ο συγγραφέας του άρθρου δεν λησμονεί βέβαια τη Οία, με την τέλεια ασβεστωμένη αρχιτεκτονική της, τις βίλες των εμπόρων του 19ου αιώνα, τις γραφικές εκκλησίες με τους μπλε θόλους, τις γκαλερί και τα μικρά μαγαζιά, όπου μπορεί κανείς να βρει χειροποίητα ρούχα, ασημένια βραχιόλια και αποξηραμένα βότανα, μαζεμένα από την περιοχή.
Το άρθρο αναφέρεται και στο Ακρωτήρι, έναν από τους σημαντικότερους αρχαιολογικούς χώρους της Μεσογείου, όπου βρίσκονται τα ερείπια του προϊστορικού οικισμού, που διατηρήθηκε -όπως και η Πομπηία- επειδή καλύφθηκε από την τέφρα της ηφαιστειακής έκρηξης. Σύμφωνα μετους αρχαιολόγους, η απουσία ανθρώπινων σκελετών μαρτυρά ότι οι κάτοικοι έφυγαν νωρίτερα, πιθανόν λόγω κάποιων προειδοποιητικών σεισμών.
«Το πιο εντυπωσιακό ωστόσο χαρακτηριστικό της Σαντορίνης είναι η ηρεμία που αποπνέει», καταλήγει το άρθρο. Ο καθαρός αέρα και τα ήσυχα δρομάκια της Οίας, ο ήχος από τις καμπάνες των εκκλησιών, οι μαυροντυμένες ηλικιωμένες γυναίκες που κάθονται στις εξώπορτες των σπιτιών και οι κότες που κακαρίζουν στους κήπους της κουζίνας, δίνουν την αίσθηση ότι η Σαντορίνη είναι από ταλίγα μέρη στον κόσμο, όπου ο χρόνος έχει σταματήσει, ένας σπάνιος τόποςγια να επισκεφτεί κανείς.
(ΑΠΕ-ΜΠΕ
ΤΟ ΒΗΜΑ-7-8-011)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου